مالیات ارزهای دیجیتال در سال های اخیر بحثی داغ بوده و از انجا که ارزهای دیجیتال به یکی از ابزارهای محبوب سرمایه گذاری تبدیل شده ، موضوع مالیات ارزهای دیجیتال و قانون گذاری در این حوزه هم اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در ایران، بانک مرکزی اخیراً قوانینی جدید برای رگوله کردن صرافی های ارز دیجیتال پیشنهاد کرده که تأثیرات گسترده ای بر معاملات و سرمایه گذاران خواهد داشت بیایید نظری بر این قوانین بیاندازیم و عمیق تر ان ها را تحلیل کنیم.
مالیات ارز دیجیتال به مبلغی اطلاق می شود که افراد باید بر اساس سودها و درآمدهایی که از معاملات و فعالیت های مرتبط با ارزهای دیجیتال به دست می آورند، به دولت پرداخت کنند. این نوع مالیات شباهت هایی با مالیات بر درآمد و عملکرد دارد و شامل قوانینی است که تمامی فعالان این حوزه باید از آن ها آگاهی داشته باشند.
قوانین مالیات در ایران به طور کلی بر اساس مواد قانون مالیات های مستقیم و سایر مقررات تدوین شده است. در زیر به برخی از این قوانین می پردازیم اما شما می توانید با دریافت خدمات مالیاتی از شرکت های معتبر، خیال خود را از بابت جریمه های سنگین مالیاتی آسوده کنید.
محاسبه مالیات ارز دیجیتال در ایران بر اساس میزان درآمد خالص فرد انجام می شود و با مالیات مشاغل در ارتباط است. طبق ماده ۱۳۱ قانون مالیات های مستقیم، نرخ مالیات به شرح زیر است:
درآمدهای ناشی از سود سهام یا سهم هر یک از شرکا از مالیات معاف هستند. برای پرداخت مالیات ارز دیجیتال، افراد باید به سامانه عملیات الکترونیکی مالیاتی به نشانی tax.gov.ir مراجعه کرده و اطلاعات مربوط به درآمد و سود خود را وارد کنند.
و اما رگوله (Regulation) به معنای تنظیم و نظارت بر فعالیت های اقتصادی و صنعتی است و نقش اساسی در ایجاد شفافیت، اعتماد و پایداری در بازارهای مختلف ایفا می کند.
رگوله به مجموعه ای از قوانین، مقررات و دستورالعمل هایی گفته می شود که توسط نهادهای نظارتی یا دولت ها تدوین شده و بر فعالیت های مختلف اقتصادی، صنعتی و اجتماعی اعمال می شوند. هدف اصلی رگوله، ایجاد نظم، شفافیت و جلوگیری از رفتارهای غیرقانونی و ناعادلانه در بازار است؛ رگوله کمک می کند تا تمامی فعالیت ها به صورت شفاف انجام شود. شفافیت باعث افزایش اعتماد عمومی به بازارها و کاهش ریسک کلاهبرداری و تخلفات می شود.
۱. نهادهای مالی
کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC): این نهاد بر بازار سرمایه و فعالیت های مرتبط با اوراق بهادار نظارت دارد.
بانک مرکزی اروپا (ECB): وظیفه نظارت بر سیاست های پولی و مالی کشورهای عضو اتحادیه اروپا را دارد.
۲. نهادهای فناوری
کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا (FCC): بر فعالیت های مرتبط با مخابرات و فناوری اطلاعات نظارت می کند.
آژانس حفاظت از داده های اتحادیه اروپا (EDPS): مقررات مرتبط با حفاظت از داده های شخصی را مدیریت می کند.
یکی از جدیدترین حوزه های رگوله در ایران، ارزهای دیجیتال است. با رشد این بازار، دولت در حال تدوین قوانینی برای نظارت بر معاملات، استخراج و استفاده از ارزهای دیجیتال است.
نهادهای نظارتی در ایران شامل :
صرافی ها به عنوان واسطه هایی که خرید و فروش ارزهای فیات (مانند دلار و یورو) و اخیراً ارزهای دیجیتال را تسهیل می کنند، یکی از ارکان اصلی بازار مالی ایران محسوب می شوند. وظایف اصلی صرافی ها عبارتند از:
بانک مرکزی ایران، نهاد اصلی نظارت بر فعالیت صرافی ها است. این نظارت شامل موارد زیر است:
یکی از مهم ترین الزامات رگوله برای صرافی ها، رعایت قوانین مبارزه با پول شویی است. صرافی ها موظف به شناسایی مشتریان (KYC) و گزارش تراکنش های مشکوک به نهادهای نظارتی هستند.
همچنین قوانینی در خصوص سقف معاملات ارزی برای افراد و شرکت ها وضع شده است تا از سوءاستفاده های احتمالی جلوگیری شود.
صرافی ها امکان خرید، فروش و نگهداری ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند، صرافیها موظفاند اطلاعات دقیقی از معاملات کاربران، از جمله هویت آنها و جزئیات تراکنشها را به سازمان امور مالیاتی ارائه دهند. در ایران، ارزهای دیجیتال هنوز به صورت رسمی به عنوان ارز قانونی شناخته نشده اند؛ اما قوانین جدیدی برای نظارت بر این حوزه تدوین شده است:
خوب است بدانید استخراج ارزهای دیجیتال (ماینینگ) نیز تحت رگوله قرار گرفته است. مجوزهای خاصی برای استخراج صادر می شود و استفاده از برق صنعتی یا کشاورزی برای ماینینگ غیرقانونی است.
طبق قوانین جدید، تمامی صرافی ها موظف به ثبت نام در سامانه های دولتی مانند سامانه جامع تجارت و سامانه مالیاتی هستند و برای جلوگیری از فرار مالیاتی و تخلفات ارزی، صرافی ها باید تمامی تراکنش های خود را در سامانه های نظارتی ثبت کنند.
همچنین بر اساس قوانین 1403 ، میزان ارز قابل معامله توسط هر فرد محدود شده است تا از نوسانات شدید بازار جلوگیری شود.
از سوی دیگر صرافی ها موظف به پرداخت مالیات بر درآمد خود هستند. این مالیات شامل درآمدهای حاصل از معاملات ارزی و کارمزدها می شود.
صرافیهای داخلی ارز دیجیتال که تحت نظارت مستقیم نهادهایی مانند بانک مرکزی فعالیت میکنند، به نوعی زیر ذرهبین دولت قرار دارند. این بدان معناست که دولت به واسطه قوانین و مقرراتی که وضع کرده، از جزئیات تمامی تراکنشهای انجامشده در این صرافیها مطلع است اما :
در نظر داشته باشید که اگر معامله ارز دیجیتال کمتر از یک سال پس از خرید انجام شود، مشمول مالیات بر عایدی سرمایه کوتاهمدت خواهد بود. در صورتی که معامله بیش از یک سال پس از خرید انجام شود، مالیات بر عایدی سرمایه بلندمدت اعمال میگردد.
شاید بگویید دستگاه های نظارتی ایران هرگز متوجه معاملات دیجیتالی من نخواهند شد ! اما با پیشرفت فناوری و سیستمهای نظارتی، سازمان امور مالیاتی ایران قادر است تمامی تراکنشهای مالی، از جمله فعالیتهای مرتبط با ارزهای دیجیتال، را رهگیری کند و در صورت کتمان درآمد یا ارائه اطلاعات نادرست، سازمان امور مالیاتی جریمههای سنگینی اعمال میکند. این جریمهها شامل موارد زیر است:
سازمان امور مالیاتی میتواند در صورت شناسایی فرار مالیاتی، حسابهای بانکی فرد متخلف را مسدود کرده و مبالغ موردنظر را برداشت کند. هولد کردن (نگهداری ارز دیجیتال برای مدت طولانی بدون انجام معاملات) مشمول مالیات نمیشود. اما در صورتی که ارزهای دیجیتال بهصورت فعالانه در خرید و فروش یا ارائه خدمات استفاده شوند، مالیات به آنها تعلق میگیرد.
تمامی درآمدها و معاملات باید بهصورت شفاف در اظهارنامه مالیاتی ثبت شوند. برای اطمینان از رعایت تمامی قوانین و جلوگیری از جریمههای احتمالی، توصیه میشود از مشاوران مالیاتی متخصص کمک بگیرید. تریدرها باید تمامی تراکنشهای خود را مطابق قوانین مبارزه با پولشویی انجام دهند و از ایجاد حسابهای ناشناس پرهیز کنند.
نظر شما